Try to picture yourself as a wall. Yung tamang taas lang ng pader. Tinanong mo ba ang sarili mo kung sino ang willing umakyat over you para lang makita at makasama ka? Kase yun ang namimiss out natin sa mga sarili natin kaya ang dali dali nating nasasaktan. Hindi pa nakakaakyat ang tao sa mga pader mo, nakakapasok na sila agad agad, ganoon din sila mabilis na aalis, kase never silang nahirapan sayo. Pero kung bibigyan mo ng time ang sarili mo na bigyan sila ng pagsubok to know you even more, malalaman mo gradually kung sino ang handang tiisin ang init at lamig ng panahon, para lang akyatin ang tumataas mong pader. And when they’re completely into you, it will be hard for them to say goodbye, kase sa pag-akyat palang over your walls are already challenging.
Kung anong bilis na naging kayo, sing bilis din na mag b-break kayo. Bakit? Walang pundasyon.
No comments:
Post a Comment